SAMENESS AND THE DIFFERENCE: AMERICANIZATION OF EDUCATION AT THE IRANIAN INDUSTRIAL MANAGEMENT INSTITUTE

این رساله چگونگی و چرایی آمریکایی‌سازی آموزش مدیریت در مؤسسه آموزش مدیریت صنعتی ایران (بزرگ‌ترین مؤسسۀ مدیریتی متصدی ارائه مدرک کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی در ایران)، را تبیین می‌نماید. بافت ایرانی، بسیار جالب توجه است، زیرا این کشور در سال 1979 شاهد تحول بزرگی از یک نظام استبدادی مورد حمایت آمریکا به یک جمهوری اسلامی مبتنی بر اسلام و ضدیت با آمریکا و نظام استعماری، بوده است. اما علی رغم این انقلاب بزرگ، مؤسسۀ آموزش مدیریت صنعتی در ایران همچنان بر پیروی خویش از مدل‌های آمریکایی در آموزش مدیریت، ادامه می‌داد. به دلیل اهمیت بافت ایرانی در شکل‌گیری مؤسسه آموزش مدیریت صنعتی، این رساله برای تحلیل توسعه وابسته ایران و تبعیت فرهنگی نسبت به فرهنگ آمریکای در قبل از انقلاب 1979، از مفاهیم توسعه‌گرایی و استعمارگرایی استفاده می‌کند. در عصر پس از انقلاب، این مطالعه دو دورۀ متفاوت را تشخیص داده است. رویداد مهم دورۀ اول (1989-1979)، ابتکار آیت‌الله خمینی(ره) جهت معرفی یک بدیل اسلامی برای مدرنیته بود. در این دوره، کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی به حال تعطیل در آمده بود. هدف این بود که آموزش مدیریت بر مبنای اسلامی جهت جایگزین‌سازی آموزش مدیریت آمریکایی، ایجاد شود. این اقدام در عمل شکست خورد و در عصر بعد از امام خمینی(ره)، ایران تلاش نمود تا به دنیای مدرن از طریق دنبال نمودن یک برنامه شبه ‌مدرن‌سازی اسلامی ، بپیوندد. در این محیط، آموزش مدیریت آمریکایی، در مؤسسه آموزش مدیریت صنعتی، علی‌رغم نمودهای از سیاست ضد آمریکایی حکومت ایران دوباره ظاهر شد. با توجه به واکنش اساتید مؤسسۀ آموزش مدیریت صنعتی نسبت به گفتمان مدیریت آمریکایی، این رساله چهار گروه را از هم متمایز نموده است. من این چهار گروه را مقلدان (طرفدارن کپی‌برداری مستقیم)، التقاطي‌ها (کسانی که طرفدار اضافه نمودن عناصر وضعیتی به آموزش مدیریت وارداتی می‌باشند)، هماهنگ‌کنندگان (کسانی که بین اصول اسلامی و آموزش مدیریت وارداتی، هماهنگی می‌بینند) و سنت‌گرایان (کسانی که ضد آموزش مدیریت آمریکای بوده و در جستجوی آموزش مدیریت اسلامی هستند)، می‌نامم. مقلدان و التقاطي‌ها بازیگران اصلی مؤسسه آموزش مدیریت صنعتی قبل از انقلاب بوده‌اند. سنت‌گرایان، با ابتکارات مدیریت اسلامی‌شان، بعد از پیروزی انقلاب مسلط شدند و لکن بعد از مرگ آیت‌الله خمینی(ره) در 1989 محو شدند. یک بازگشت به آموزش مدیریت آمریکای زمانی تحقق يافت که مقلدان، التقاطي‌ها و هماهنگ‌کنندگان بعد از مرگ آیت‌الله به عنوان بازیگران اصلی درآمدند.
پایگاه دسترسی به این رساله:

ProQuest Dissertations and Theses; 2008; ProQuest Dissertations & Theses (PQDT)