این مقاله ضمن تلاش برای تبیین برخی مبادی روش‌شناسانه علم مدیریت، می‌کوشد تا از طریق تفکیک میان دو جهان نظری و هرمنوتیکی، پارادایم‌های متفاوت‌ روش‌شناسی در این دو ساحت را در حوزه علم مدیریت آشکار سازد. پس از آن این‌ نوشتار با تکیه بر مبانی روش‌شناسی و معرفت‌شناسی ملاصدرا به معرفی ساحت‌ سومی برای طرح بحث مبادی روش‌شناسی جدید، به‌منظور فهم سازمان و مدیریت‌ می‌پردازد. بر این اساس، با رویکردی تطبیقی مبحث فهم و شناخت از منظر فلاسفه‌ی‌ هرمنوتیکی و اسلامی مورد بحث قرار می‌گیرد. بدین منظور، نظریه‌ی اتحاد عاقل و معقول ملاصدرا به‌عنوان محور طرح مباحث شناخت‌شناسی اسلامی مدنظر قرار گرفته است. در پایان نیز پژوهشگران، استعاره را به‌عنوان قوی‌ترین ابزار متفکران‌ جهان هرمنوتیکی در فرایند کسب و انتقال معنا مورد بحث قرار می‌دهند.