با بررسی اجمالی معرفت‌شناسی علوم تجربی بالعموم و علم مدیریت به‌طور خاص، در این مقاله، جایگاه این علوم در بین معارف بشری بازشناسی شده و سپس به تبیین معرفت‌شناسی مدیریت اسلامی به عنوان پیش‌فرض مهم برای ورود به دانش مدیریت اسلامی پرداخته و آبشخورهای معرفتی‌ای را که این دانش از آن تغذیه می‌نماید، شناسانده شد، تا هم توجیهی معقول برای چنین دانشی فراهم آید و هم مبادی و لوازم منطقی برای ورود به این دانش شناسایی گردد. این مقاله توانسته است بر این نکته تأکید کند که علم مدیریت همچون تمامی شاخه‌های علوم انسانی متأثر از مبادی و مبانی خاص معرفتی است و تحت‌تأثیر آن مبانی، روش و منابع نیز معین می‌گردد. در حال حاضر منبع و روش هردو محکوم نوعی معرفت‌شناسی حس‌گرایانه شده است که باعث گردیده از دیگر روش‌ها و منابع معرفتی آگاهانه عدول نماید. آنچه معرفت‌شناسی دینی در اختیار می‌گذارد، علاوه بر تأیید برخی کاربرد روش‌ها و منابع معرفتی دیگر، با شکستن نگرش انحصارگرایانه آنها، روش‌ها و منابع دیگری را فراروی امر پژوهش قرار می‌دهد. استفاده از منابع وحی، بدیل دیگری است که معرفت‌شناسی دینی ارائه می‌دهد و مدیریت اسلامی با تأثیرپذیری از این نوع معرفت‌شناسی، بسطی دیگر در موضوعات و روش‌های خود پیدا می‌کند. مقاله حاضر رویکرد معرفت‌شناسانه را بازبینی کرده، تأثیر آن را در حوزه‌های متنوع مدیریتی بیان می‌کند.